Zaskoczyła mnie smutna wiadomość o nagłym odejściu do Domu Ojca naszej Heleny Miziniak. Dla mnie Ona zostanie w pamięci jako wspaniała koleżanka, kobieta, kochająca matka i żona. Przede wszystkim była to niezastąpiona, niestrudzona działaczka oddana i wierna sprawie polskiej. Helena wniosła duży wkład do rozwoju naszego światowego i europejskiego ruchu polonijnego.
Przekazuję wyrazy szczerego współczucia dla rodziny i przyjaciół.
Niech spoczywa w spokoju.
Halina Subotowicz-Romanowa
Prezes Kongresu Polaków w Rosji
Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że wczoraj, 23 stycznia, odeszła od nas do Domu Ojca śp. Helena Miziniak. Wybitna działaczka europejskiego i światowego ruchu polonijnego, była wieloletnia prezydent Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych, była wiceprzewodnicząca Rady Polonii Świata oraz przewodnicząca II, III i IV Zjazdu Polonii i Polaków z Zagranicy.
Straciliśmy koleżankę zaangażowaną w działalność naszych organizacji do ostatnich chwil życia oraz dobrego człowieka, w swej charytatywnej działalności zawsze pamiętającego o słabszych i pokrzywdzonych. Wierna Bogu i Kościołowi, kochała Polskę, wielką część życia poświęciła Polonii, budowaniu jej siły i niezależności od wszelkich władz i polityki.
W imieniu Rady Polonii Świata i Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych składamy wyrazy szczerego współczucia rodzinie, przyjaciołom i wszystkim, których śmierć Heleny tak bardzo dotknęła.
Niech Dobry Bóg przyjmie Ją do swego Królestwa!
PREZYDIUM
Rady Polonii Świata
SEKRETARIAT
Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych
HELENA MIZINIAK
Helena Miziniak urodziła się w 1939 roku Wilnie. W ramach repatriacji w 1945 roku przyjechała do Torunia, gdzie ukończyła szkołę podstawową oraz gimnazjum ogólnokształcące. W 1958 r. rozpoczęłam studia na Akademii Medycznej w Poznaniu, skąd w 1960 r. wyjechała do rodziców w Londynie, który stał się docelowym miejscem jej życia.
Od 1961 r. działała w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej. Przez 15 lat pracowała społecznie jako nauczyciel w polskiej szkole sobotniej w południowym Londynie. Prowadziła Rewiowy Zespół Artystyczny, który zbierał pieniądze na budowę Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie. W latach 1980–1990 prowadziła w POSK prywatną działalność gospodarczą. Do pracy społecznej powróciła w roku 1990, najpierw jako PR w POSK a od 1991 r. w Zjednoczeniu Polskim w Wielkiej Brytanii, gdzie pełniła funkcje sekretarza, sekretarza generalnego, prezesa, redaktora naczelnego biuletynu oraz członka komitetu redakcyjnego miesięcznika „Orzeł Biały”.
Od 1992 r. brała udział w pracach przy tworzeniu Europejskiej Rady Wspólnot Polonijnych, gdzie od 1998 r. pełniła funkcję sekretarza generalnego. Funkcję prezydenta Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych pełniła w latach 2000-2006 oraz 2012-2015. Odegrała również ważną rolę w Radzie Polonii Świata pełniąc przez wiele lat funkcję wiceprzewodniczącej, a w latach 2007-2013 praktycznie kierując tą organizacją.
Była członkiem Polonijnej Rady Konsultacyjnej przy Marszałku Senatu RP V i VI kadencji oraz Szefową Zespołu Doradców do spraw Migracji Ekonomicznej Obywateli Polskich do Państw Członkowskich Unii Europejskiej przy Marszałku Senatu VII kadencji. Jako prezes Zjednoczenia Polek w Wielkiej Brytanii przewodniczyła wielu akcjom charytatywnym dla rodaków w Polsce, na Litwie, Białorusi i Ukrainie. Uczestniczyła w pięciu Światowych Zjazdach Polonii i Polaków z Zagranicy, w tym trzem przewodniczyła.
Za wszechstronną działalność polonijną została wyróżniona wieloma polskimi oraz polonijnymi tytułami, odznaczeniami i medalami. Przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP została odznaczona Odznaką „Bene Merito”, a przez prezydentów RP została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi RP (1978), Krzyżem Kawalerskim (2004) i Krzyżem Oficerskim (2011) Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
Informacja: Rada Polonii Świata