Koncert na 20-lecie "Gaika" odbył się 24 października 2010 r. w wypełnionej po brzegi, łącznie z balkonami, sali koncertowej Domu Pracy Twórczej "Troickij".

Czym można wynagrodzić trud pani Natalii Szykier? To już 20 lat! 25 października 1990 r. przy wypełnionej po brzegi (łącznie z oknami) sali pomieszczenia klubowego Konsulatu Generalnego RP odbył się pierwszy koncert zespołu "Gaik". Wówczas jeszcze bezimienny, bo ono zrodziło się w szkole nr 216 i padło z ust nauczycielki Jadwigi Frołowej. Minęły dwa dziesięciolecia. Historia polskiej obecności nad Newą. Historia zdobywania szlifów tancerskich. Poznania folkloru polskiego nieobecnego od lat. Dzieje ludzkie. Losy konkretnych osób zmienionych przez fakt udziału i pracy w zespole.

W tym roku spotkałam się z byłym ministrem kultury RP, panem Podkańskim, który doskonale pamięta o zaangażowaniu polskiego ministerstwa w "ubranie" zespołu. Był zaskoczony: myślał, że zespół nie istnieje. Spotkałam się również z prezesem "Lumeny" Tadeuszem Browarkiem, dzięki któremu zespół miał swoisty parasol ochronny. "Lumena" wspierała jak mógła. Na przestrzeni 20 lat "Gaik" był podopiecznym Klubu Kobiet Zawodowo Aktywnych w Poznaniu pod kierownictwem Sylwii Zapalskiej. Konsulat Generalny RP pod kierownictwem śp. Zdzisława Nowickiego sprzyjał rozwojowi członków zespołu, a wiele osób z zespołu wyjechało na studia do Polski, potem w świat (Kanada, USA, Dania...).
 

Największe oparcie "Gaik" miał i ma w Stowarzyszeniu Kulturalno-Oświatowym "Polonia". Głównym trzonem i nerwem zespołu była i jest pani Natalia Szykier, która w ciagu 20 lat uszyła własnoręcznie kilkadziesiąt strojów ludowych, czepków, spodni, spódnic. Stroje do suit: łowickiej, kurpiowskiej, lubelskiej, podlaskiej, przeworskiej, warmińskiej, cieszyńskiej, krośnieńskiej, śląskiej, kaszubskiej, rzeszowskiej, opoczyńskiej, wielkopolskiej, góralsko-żywieckiej, jak również tańców ludowych Rosji, Ukrainy, Mołdawii, Węgier. Nie była zawsze sama w tym czynie. Przed dłuższy okres wspierała ją etnograficznie i "krawiecko" Iraida Diagilewa, a na początku istnienia zespołu Helena Wołoszenko, obecnie organizator znanych w Rosji festiwali kultur narodowych. Czym można wynagrodzić trud pani Natalii Szykier? Z całą pewnością zrobiła to Rzeczpospolita Polska. Kilka odznaczeń. Wśród nich Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże należy stwierdzić, że nie ma takiej nagrody, która mogłaby docenić dogłębnie 20-letni wkład pani Natalii w rozwój zespołu i promocję polskiego folkloru w Rosji.

Co prawda nie uchodzi, ale przy okazji jubileuszu trzeba powiedzieć również o mniejszych lub większych złośliwościach ludzi "małych", dla których fakt istnienia zespołu i zapału w pracy pani Natalii był często "belką w oku".
 

Największą nagrodą jest trwanie w pamięci tancerzy i widzów, i przekazanie doświadczeń nowej zmianie gaikowej pod kierownictwem już Filipa Szykera i jego małżonki Anastazji. Świadczyły o tym wypowiedzi tych "pierwszych" podczas fety 20-lecia: Aleksandry Płatonowej z Polski, Jany Kubatian z Danii, Heleny Wołoszenko z Kanady, Darii Gurenowicz z Warszawy, Elżbiety Szkudlarek z Łodzi, Ksenii Mironowej z USA, Konstantego Maksina z Poznania. Nie bez znaczenia jest stwierdzenie "Nasz Gaik" oraz duma narodowa petersburskich Polaków.
 

Stało się! W wypełnionej po brzegi, łącznie z balkonami, sali koncertowej Domu Pracy Twórczej "Troickij" (obecnie siedziba zespołu) w dniu 24 października br. byliśmy świadkami feerii gaikowego 20-lecia. Uświetnionego obecnością Konsula Generalnego Jarosława Drozda, prezesa SKO "Polonia" Czesława Błasika oraz Mariny Bieskrownej - zastępcy głowy administracji dzielnicy Newskiej, Gieorgija Komissarowa - dyrektora Centrum Kultury "Troickij", Olgi Majskiej - dyrektora Domu Twórczości Ludowej.

Dotarł z Polski Piotr Frołow, odwiedził z życzeniami i z rodziną Michał Frołow, Włodzimierz Mastiukin i wielu innych (przepraszam, że nie wymieniam wszystkich - TK).

Prowadził wieczór wespół z Natalią Szykier jeden z pierwszych tancerzy "Gaika" Taras Wołoszenko, obecnie współtwórca Festiwali Kultur Narodowych.

Nie obeszło się bez prezentów w postaci tańca i śpiewu. 20-lecie sławili: Zespół Tańca Gruzińskiego "Sicharuli", Zespół Tańca Irlandzkiego "Triskal", Zespół Dziecięcy "Rytmy wieku", Zespół Tańca Nowoczesnego "Frik", Zespół Tańca Towarzyskiego "Walex".

Sławi Go również "Gazeta Petersburska"!
 

Teresa Konopielko
Sankt Petersburg, 24 października 2010 r.

swp.org.pl