Pani Czesława Pietruszko nie żyje.

Dla kogoś ona była i zostanie się na zawsze założycielką i pierwszym prezesem Polskiego Stowarzyszenia “Polaros” w Jekaterynburgu, aktywistką budowania ruchu polonijnego w Rosji. Dla innych osobą przy pomocy której zaczęło się odrodzenie kościoła katolickiego pw. św. Anny. Dla wszystkich historykiem, badaczem, który zbierał materiały o losach Polaków na Uralu, i oczywiście mądrą kobietą, która lubiła młodych ludzi i zawsze była gotowa dać dobrą radę w różnych sytuacjach życiowych.

W pełni odczuła w swoim życiu bezlitosną, okrutną historię XX wieku. W dzieciństwie straciła rodziców, wychowywała się w sierocińcu, lecz bez względu na to była człowiekiem radosnym, patrzącym w przyszłość z optymizmem. Swoje życie zbudowała bez pomocy: studiowała, zdobyła zawód dziennikarski, miała ciekawą pracę, rozmaite zainteresowania.

Przez całe życie Pani Czesława zachowywała w sobie miłość do Polski, którą ona straciła. O ile było to możliwe, starała się odrodzić tradycje polskie w Jekaterynburgu. Dzięki niej oraz współwyznawcom, których zjednoczyła wokół sobie, w mieście zabrzmiała mowa polska, stale gra muzyka polska, wzrosło zainteresowanie historią i kulturą polską.
Pani Czesława była odważnym człowiekiem. Od wielu lat walczyła z ciężką chorobą, starając się nikogo nie obciążać swoimi problemami. Ona odeszła dostojnie, tak jak żyła.

Dziękujemy jej za wszystko! Niech spoczywa w pokoju!

Prezes FPNKA „Kongres Polaków w Rosji” Halina Subotowicz-Romanowa
Prezes Polskiego stowarzyszenia „Polaros” Marina Łukas

Ушла из жизни Чеслава Теофиловна Петрушко.

Для кого-то она была и останется создателем, первым президентом Екатеринбургского польского общества «Полярос», активно способствующим становлению полонийного движения в России. Для других — человеком, проделавшим огромную работу по восстановлению и обретению новой жизни католического прихода св. Анны в Екатеринбурге. И для всех — историком, всю жизнь посвятившим изучению, собиранию материалов о жизни поляков на Урале, и просто мудрой женщиной, которая любила молодежь и всегда могла дать совет.
Несмотря на то, что жестокая история XX века в полной мере прошла по ее жизни — потеря в раннем детстве родителей, жизнь в детских домах, — она всегда была человеком радостным, смотревшим в будущее с оптимизмом. Всё, чего она добилась в жизни: образование, интересная специальность журналиста, работа — она добилась сама.

Через всю жизнь пани Чеслава пронесла любовь к той Польше, которую она потеряла, и поэтому всеми силами старалась, насколько это возможно, возродить польские традиции в Екатеринбурге. Благодаря ей и тем единомышленникам, которых она привлекала, в городе снова зазвучала польская речь, постоянно исполняется польская музыка, возрос интерес к польской истории.

Пани Чеслава была мужественным человеком. Она много лет боролась со своей тяжелой болезнью, стараясь никого не загружать своими проблемами. Она ушла из жизни, как и жила, достойно.

Спасибо за всё! Светлая память!

Председатель ФПНКА «Конгресс поляков в России» Г. Б. Суботович-Романова
Председатель ЕГОО Польское общество «Полярос» М. П. Лукас