R. Cielątkowska nie tylko przywiozła dobrze skomponowane plansze ze zdjęciami architektury drewnianej z różnych regionów Polski, lecz również wygłosiła kilka wykładów dla studentów IPUT.
Dziedzictwo architektury drewnianej jest bardziej kruche i łatwo ulega zniszczeniu w czasie takich wydarzeń jakim była np.: Druga Wojna Światowa – w tym okresie Polska była centralnym obszarem działań wojennych i jej kultura poniosła bezpowrotne straty. Jednak na terytorium Polski do dnia dzisiejszego znajdują się cenne okazy architektury drewnianej: starożytna osada w Biskupinie, drewniane kościoły w Małopolsce, świątyni ewangelistów XVII w. w Jaworze i Świdniku , domy z arkadami, świątyni prawosławne i protestanckie, synagogi, meczety, pijalnie wody mineralnej, kompleksy wodolecznicze, drewniane wille i domy w stylu zakopiańskim, polskie dwory XVII i XIX w., malowane wiejskie zabudowy, unikatowe konstrukcje drewniane (mosty, chłodni solne) i wiele innych – w Polsce zachował się m.in. jedyny kościół norweski.
Obecnie wielkie wysiłki skierowane są na zachowanie przynajmniej części dziedzictwa narodowego – stworzono ponad 20 skansenów, co pozwala zachować nie tylko same obiekty lecz ich krajobrazowy charakter. Odgrywają one rolę poznawczą. Nowe możliwości rozwoju dla skansenów otwierają programy unijne oraz inne międzynarodowe programy, kontakty i współpraca. Wizyta R. Cielątkowskiej zakończyła się podpisaniem Umowy o współpracy i wymianie naukowej pomiędzy Politechniką Gdańską i IPUT.