Wystawa stała się ważnym wydarzeniem w życiu kulturalnym Usola. Poświęcona była nie tylko samemu powstaniu, ale również Polakom zesłanym do Usola po jego upadku i roli, jaką odegrali w rozwoju miasta i całej Syberii Wschodniej ( w latach 60. XIX wieku liczba wszystkich mieszkańców miasta wynosiła 3 tys., z czego ok. 500 stanowili Polacy). Dzięki prezentacjom, przygotowanym przez młodzież uczącą się polskiego w usolskim gimanzjum, publiczność mogła zapoznać się z sylwetkami czterech Polaków – zesłańców postyczniowych, szczególnie zasłużonych dla Usola Syberyjskiego. Byli to: św. Rafał Kalinowski, Julian Belina-Kędrzycki, Stanisła Katerla oraz Aleksander Sochaczewski. Obecny na otwarciu wystawy syn W. Szamańskiego, autora książki „Usole Syberyjskie”, wygłosił piękną i wzruszającą mowę, w której podkreślił konieczność utrwalenia śladów obecności polskiej na Syberii. Tłem muzycznym dla wystawy były oryginalne pieśni powstańców styczniowych w wykonaniu uczniów Gimnazjum nr 1 w Usolu Syberyjskim. Rozbrzmiały ponadto dźwięki muzyki Chopina w interpretacji nauczycielki usolskiej szkoły muzycznej Jekatieriny Zikowej(fortepian) i jej uczennicy (skrzypce).
Wystawa zorganizowana została w ramach programu wspierania szkolnictwa polonijnego. Jej przygotowanie stało się możliwe dzięki zaangażowaniu nauczycielki języka polskiego w Usolu, pani Anety Ksel, oraz pani Iriny Michachanowej z kierownictwa usolskiego Muzeum Historyczno-Krajoznawczego.